Week dertien in Nieuw-Zeeland was een bijzondere week. Hier volgt een lannnggg verslag :D

Maandag ochtend vertrok ik per vliegtuig naar Wellington, de hoofdstad van NZ. Hier heb ik een transfercar opgehaald. Een auto die je praktisch voor niets van A naar B mag brengen. In deze Jappe auto reed ik naar Wellington en heb hier de middag in het Te Papa museum doorgebracht. Een aanrader, vooral het deel over de slag om Gallipoli. Veel kiwi’s zijn hier gesneuveld en de treurige verhalen omtrent de soldaten is hier uitgelicht. Dit was zeer indrukwekkend en hartverscheurend. Er waren een aantal straatjes in de stad die de moeite waard waren volgens sommige, al vond ik het juist best tegenvallen. Desondanks heb ik in een hamburgertentje in deze straat twee Welsen ontmoet. Hele leuke gesprekken hebben wij die avond gehad en ik vond het daarom best jammer dat ik slechts een dag in Wellington was.

Dinsdag vertrok ik ’s morgens naar een nabijgelegen plaats Upper Hut waar een leuke Nederlandse winkel ligt. Een aantal lekkernijen heb ik daar gekocht en heb ik even lekker met een Eindhovense gepraat. De gehele morgen en middag heb ik erover gedaan om naar Taupo te rijden. Wauwh wat een landschappen kom je onderweg tegen. Echt een aanrader. Halverwege Taupo begon het flink te regenen. Zo hard dat je niet genoeg had aan de snelste stand van de ruitenwisser. ’s Avonds heb ik bij het hostel leuke Britten ontmoet. Samen met hun heb ik meegedaan aan een pub quiz in een echte Irish pub. We zijn wel is waar tweede geworden van de vijftien teams, erg netjes.

Woensdag was een mooie dag ondanks de hevige regen de gehele dag. Vanuit Taupo vertrok ik naar de beroemde Huka Falls. Een vrij vlakke waterval, maar juist een erg mooie door al zijn kracht. Ondanks het druilige weer ging ik naar de Craters of the Moon. Een wandelgebied waar je omringd wordt door tientallen geisers en modderpoelen. Zeer interessant en indrukwekkend om te zien. Ik besloot om niet al te laat naar Auckland te rijden en sloeg een aantal bezienswaardigheden over. In Rotorua maakte ik een lange tussenstop bij de grootste geisers die NZ kent. Vergeleken met deze zijn de geisers van Caters of the Moon geisertjes. Veel Aziatische toeristen waren er en ze waren ronduit onbeschoft, lang verhaal kort gemaakt. Mijn navigatie systeem stuurde mij over gravel road toen ik van Taupo naar Rotorua reed. Daar ben ik achteraf erg dankbaar voor. Jeetje wat een prachtig afgelegen landschap kom je dan tegen. Teletubbieland vs Hobbitland tot de macht 100. Later reed ik door naar Auckland. Ik had geen energie meer over en ik was blij nadat ik kort mijn klasgenoot Kelly had gesproken dat mijn rolluiken dicht konden.

Donderdag ben ik met Kelly naar Matamata gereden voor ja ja de Hobbiton. Vanuit Auckland rijd je er 2 uur over. Het was erg leuk om op de filmset te zijn waar ze delen van de Hobbit hebben opgenomen en Lord of the Rings. We hadden geluk dat we met een relatief kleine groep waren, dat de tour niet volledig vol geboekt was en dat het weer tijdens ons bezoek meezat. In de NZ zomer is de Hobbiton volledig volgeboekt. We konden nu veel foto’s maken en veel vragen stellen.

Vrijdag hebben Kelly en ik mijn auto weggebracht waarna we door Auckland zijn gaan wandelen. Zo zijn we naar the Auckland University geweest (hier loopt Kelly stage), een aantal stadsparken en het Auckland War Memorial Museum. Van alle gebouwen in NZ is het War Memorial Museum de mooiste. Het was erg leuk om met Kelly in Auckland af te spreken. Kelly en mijn interesses qua studie komen erg overheen en zo hebben we het ook over afstuderen gehad. Als het mogelijk willen we namelijk samen onze scriptie gaan schrijven volgend jaar.

Zaterdag ben ik naar de Auckland Art Gallery geweest. Een mooie galerij met prachtige kunst al blijft kunst kunst. Dus bij sommige tentoonstellingen liep ik snel door en door andere was ik gefascineerd. Zaterdag heb ik de hele dag rustig aan gedaan doordat ik later die dag terug naar Christchurch zou vliegen.

De reis was indrukwekkend. Ik heb veel gezien, veel gedaan en ik heb ervan genoten. Hoe fijn het ergens ook is om alleen op vakantie te zijn (iets wat ik vroeger nooit had gedaan), zo fijn was het ergens ook geweest als er iemand naast mij in de auto had gezeten. Deels voor het praktisch aspect als voor het maken van leuke herinneringen samen.

Nu loop ik nog drie weken stage bij Ariki Seed voordat pap, mam en Sjoerd komen en dus nog vijf weken voordat ik ‘thoes’ ben. Hoe mooi ik het land en zijn mensen ook vind, noa hoes wil ik nou toch geer.