Kia ora(Mãori's voor hallo)

Inmiddels ben ik twee weken in Nieuw-Zeeland. Voornamelijk heb ik me bezig gehouden met werken. Nieuwe avonturen staan nu ook op het programma, maar daar zo meer over.

Wat houdt werken voor een zaadvermeerderingsbedrijf als Ariki Seed nou in. Ariki Seed is gespecialiseerd in het vermeerderen van uitsluitend groente gewassen d.m.v. zaad. Vanaf het moment dat het zaad geoogst is kom ik om de hoek kijken. Er zijn vele basis werkzaamheden waar ik me ook mee bezighoudt, al ben ik vooral bezig met de zaadschoning. Alle grote partijen zaad gaan door de standaard machine met diverse zeven die het zaad scheidt van het plantenmateriaal. Vaak is er dan toch nog allerlei plantenmateriaal, van dezelfde grootte als het zaad, meegekomen. Hiervoor zijn nog extra schoningsstappen. Dan zijn er nog de kleine partijen en dat zaad wordt gewonnen door handmatig te zeven. Dit werk is vrij fysiek. Denk aan het tillen van zware zakken/ bakken zaad, klimmen in de stellages naast de machines en jezelf tussen allerlei voorwerpen wringen. Al is dit werk ook zeer verantwoordelijk werk. Het zaad is namelijk de inkomstenbron van Ariki Seed, dus van Arjen en Jantina Buter.

De eerste werkweek had ik het erg lastig in NZ doordat alles nieuw was en ik erg de behoefte had om mijn draai te vinden die ik toen nog niet had. Je moet namelijk wennen aan het gastgezin, hun geloof, hun gebruiken, hun leef structuren, de denkwijze van de kiwi’s, etc. Langzaam went dit alles. In de eerste week had ik ook last van een blaasontsteking. Dankzij de antibioticakuur is dit gelukkig verleden tijd. Daarbij moet ik na twee weken best wennen aan het feit dat de groep mensen die ik normaal om me heen heb, aan de andere kant van de wereld zit en daar zit het tijdsverschil soms bij in de weg.

Vandaag ben ik voor het eerst met mijn bordeauxrode Toyota Carola stationwagon op pad geweest naar Rolleston. Dat ligt 10 km van mijn thuis in NZ vandaan. Hier heb ik Nieuw-Zeelandse candybars, speciaal bier, etc. gehaald. Wat lekkers te eten en te knabbelen dus, maar ook dingen als kaarsjes en punaises om foto’s op mijn prikbord te bevestigen. Dat maakt mijn nieuwe kamer meer mijn kamer. Het is erg gaaf om mijn eigen set autosleutels nu aan mijn prikbord boven mijn bureau te zien hangen en dat ik daarmee zelf kan bepalen wanneer ik op pad ga en waarna toe. Zo ga ik met Bianca, een van mijn huisgenoten (geen dochter van Arjen en Jantina), aankomende week lekker winkelen in Christchurch. Met Pasen helaas geen Prilpop voor mij, al ga ik samen met twee klasgenoten, Kim en Naomi, voor vier dagen naar Queenstown. Kim en Naomi wonen ongeveer 40 minuten rijden van mij vandaan. Activiteiten als bungeejumpen staan op de planning in Queenstown. Bungeejumpen lijkt me dood maar dan ook doodeng en toch ga ik het gewoon doen samen met Kim haha.

See you next time!